- cmokać
- cmokać {{/stl_13}}{{stl_8}}cz. ndk VIIIa, cmokaćam, cmokaća, cmokaćają, cmokaćany {{/stl_8}}– cmok nąć {{/stl_13}}{{stl_8}}dk IVa, cmokaćnę, cmokaćnie, cmokaćnij, cmokaćnął, cmokaćnęli {{/stl_8}}{{stl_20}}{{/stl_20}}{{stl_12}}1. {{/stl_12}}{{stl_7}}'wydawać charakterystyczny odgłos, ściągając wargi i wciągając przy tym powietrze': {{/stl_7}}{{stl_10}}Cmokał przy jedzeniu. Cmokał z zachwytu, podziwu. Cmoknął na konia. Dziecko cmokało, ssąc mleko z butelki. {{/stl_10}}{{stl_20}}{{/stl_20}}{{stl_12}}2. {{/stl_12}}{{stl_7}}'żartobliwie: całować': {{/stl_7}}{{stl_10}}Cmoknęła go na pożegnanie w policzek. {{/stl_10}}{{stl_20}}{{/stl_20}}{{stl_12}}3. {{/stl_12}}{{stl_7}}'paląc fajkę, cygaro, wydawać charakterystyczny odgłos przy wciąganiu dymu': {{/stl_7}}{{stl_10}}Cmokać cybuch fajki. {{/stl_10}}
Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.