cmokać

cmokać
cmokać {{/stl_13}}{{stl_8}}cz. ndk VIIIa, cmokaćam, cmokaća, cmokaćają, cmokaćany {{/stl_8}}– cmok nąć {{/stl_13}}{{stl_8}}dk IVa, cmokaćnę, cmokaćnie, cmokaćnij, cmokaćnął, cmokaćnęli {{/stl_8}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}1. {{/stl_12}}{{stl_7}}'wydawać charakterystyczny odgłos, ściągając wargi i wciągając przy tym powietrze': {{/stl_7}}{{stl_10}}Cmokał przy jedzeniu. Cmokał z zachwytu, podziwu. Cmoknął na konia. Dziecko cmokało, ssąc mleko z butelki. {{/stl_10}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}2. {{/stl_12}}{{stl_7}}'żartobliwie: całować': {{/stl_7}}{{stl_10}}Cmoknęła go na pożegnanie w policzek. {{/stl_10}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}3. {{/stl_12}}{{stl_7}}'paląc fajkę, cygaro, wydawać charakterystyczny odgłos przy wciąganiu dymu': {{/stl_7}}{{stl_10}}Cmokać cybuch fajki. {{/stl_10}}

Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.

Игры ⚽ Нужна курсовая?

Look at other dictionaries:

  • cmokac — cmȍkac m <G kca, N mn kci> DEFINICIJA razg. glasan, radostan, srdačan cjelov ETIMOLOGIJA vidi cmok [b] (I)[/b] …   Hrvatski jezični portal

  • cmokać — ndk I, cmokaćam, cmokaćasz, cmokaćają, cmokaćaj, cmokaćał, cmokaćany cmoknąć dk Va, cmokaćnę, cmokaćniesz, cmokaćnij, cmokaćnął, cmokaćnęła, cmokaćnęli, cmokaćnięty 1. «mlaskać, wydawać wargami charakterystyczny odgłos, zwykle smakując coś,… …   Słownik języka polskiego

  • cmokać się – cmoknąć się — {{/stl 13}}{{stl 7}} żartobliwie: całować się wzajemnie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Cmoknęły się przy pożegnaniu. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • cmokáč — a m (á) ekspr. kdor govori, kakor da bi imel cmok v ustih …   Slovar slovenskega knjižnega jezika

  • cmoknąć — → cmokać …   Słownik języka polskiego

  • cmoktać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, cmoktaćam, cmoktaća, cmoktaćają, cmoktaćany {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} wydawać charakterystyczny odgłos wargami; cmokać przy jedzeniu, smakowaniu czegoś : {{/stl 7}}{{stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • achać — ndk I, achaćam, achaćasz, achaćają, achaćaj, achaćał «wykrzykiwać ach, zachwycać się czymś w sposób nieco afektowany» Achać i cmokać w zachwycie …   Słownik języka polskiego

  • cmokanie — ↨ cmokanie się n I rzecz. od cmokać (się) …   Słownik języka polskiego

  • cmoktać — ndk I, cmoktaćam, cmoktaćasz, cmoktaćają, cmoktaćaj, cmoktaćał, cmoktaćany, a. IX, cmoktaćkczę, cmoktaćkczesz, cmokcz 1. «wydawać wargami odgłos przy jedzeniu, smakowaniu czegoś; mlaskać, cmokać» Dziecko cmoktało głośno. Świnie cmoktały przy… …   Słownik języka polskiego

  • cmoknąć (się) — {{/stl 13}}{{stl 7}}ZOB. cmokać (się) . {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”